Ο Φόβος

Βυθίστηκε το μεθυσμένο κορίτσι στο νερό. Για πάντα χάθηκε. Τι απόμεινε στους παγωμένου δρόμους; Μονάχα ο φόβος. Τώρα που το κορίτσι δεν κυκλοφορεί πήραν κουράγιο οι λογικοί και κυβερνούν αυτούς που έχουν το θάρρος να ονειρεύονται. Τώρα που το κορίτσι χάθηκε απ’ τους δρόμους, κυκλοφορεί πανίσχυρος στην πολιτεία ο Φόβος. 

Φόβος φόβος

Το βλέμμα αυτό – που με τυραννά

του κοριτσιού – που μόνο γυρνά

δίχως νόμο – μες το δρόμο.

Μ’ ένα πάθος εχθρικό

το πλήθος γύρω σου νεκρό

σε προσπερνάει

με πανικό.

Δεν υπάρχω ούτε μπορώ

τα χείλια μου να ξαναβρώ

να σε φιλήσω

και να σωθώ.

Φόβος φόβος

Χίλια πόδια χίλια χέρια

πληγωμένα καλοκαίρια

απ’ το φόβο

μες το φόβο.

Κι αν το αίμα ξεχειλίσει

σαν ποτάμι θα κυλήσει

μες το φόβο

απ’ το φόβο.

Οι βροχές δεν σταματούν

χιλιάδες μάτια σε κοιτούν

σ’ αναγνωρίζουν

και σε ρωτούν.

Αν υπάρχεις κι αν μπορείς

να βρεις το δρόμος σου νωρίς

μη σε προφτάσει

και σε δικάσει

η οργή της Γης.

Στάσου φύγε

Γεια σου μόνος

Θα…χα…θώ…