Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2021

Προς τα μέσα

 Πως είναι να απομακρύνεσαι; 

Να κοιτάς πλευρές σου να κόβονται και να καταρρέουν δημιουργώντας κύμα, 

να βουλιάζουν για λίγο, 

να στριφογυρίζουν κάτω από υγρές επιφάνειες μέχρι να βολευτούν, 

να ισορροπούν με κόπο και μετά απλά να ξεκόβουν, 

ακίνητες και παγωμένες να ταξιδεύουν, 

αλλάζοντας  συνεχώς μορφή ώστε πλέον να μην αναγνωρίζονται 

και τελικά να χάνονται.

Η μόνη ανάμνηση, ο ήχος μέσα στο σκοτάδι, 

η σκόνη που κάποτε έκρυψε τον ήλιο, 

το δυνατό και εκρηκτικό εκτός 

και μετά μια σιωπή βέλος προς τα μέσα, 

πάντα προς τα μέσα,

πάντα στο τώρα το σημάδι.

Μετά σιωπή