Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2020

Φολόη

Ένα μυθικό δάσος που κάποτε ζούσαν Κένταυροι. Σ'αυτό το μέρος πιάστηκε ο Ευρυμάνθιος κάπρος, διεξήχθη η μάχη των Κενταύρων με τον Ηρακλή και σ'αυτό το δάσος ο Κένταυρος Φόλος, φίλος του Ηρακλή, πέθανε από μολυσμένο βέλος της μάχης.



Κάποτε έγινε ένας γάμος.

Ο γάμος ήταν μεταξύ του βασιλιά Πειρίθου, των αλαζόνων Λαπίθων και της Ιπποδάμειας. Στο γάμο ο καλεσμένος Κένταυρος  Ευρυτίωνας, μέθυσε και επιχείρησε να κλέψει την νύφη Ιπποδάμεια. Οι Λαπίθες εξοργίστηκαν και του έκοψαν τα αυτιά και τη μύτη και τον διέταξαν να φύγει από γλέντι. Οι κένταυροι όμως όταν έμαθαν τα νέα επιτέθηκαν στου Λάπιθες. Πέτρες, κορμοί δέντρων χρησιμοποιήθηκαν ως όπλα στην μάχη. Οι Κένταυροι υπερίσχυαν αλλά οι Λάπιθες είχαν στον πλευρό τους τον Θησέα και κυνήγησαν όσους Κενταύρους επέζησαν, μακριά από το Πήλιο.

Η μάχη των Λαπιθών και Κενταύρων σε πίνακα του Πιέρο ντι Κόζιμο

Μετά απ'αυτό οι κένταυροι, εγκαταστάθηκαν σε διάφορες περιοχές καθώς και στην περιοχή της Ηλείας σ'ενα εκπληκτικό δρυόδασος. Σ'αυτό το δάσος με τις βελανιδιές τρομοκρατούσαν τους κατοίκους των γύρω περιοχών. Μόνο ένας κένταυρος ονόματι Φόλος ήταν πράος και γαλήνιος. Ο Φόλος είχε ένα τεράστιο πιθάρι με κρασί χωμένο στη γη, δώρο του θεού Διόνυσου προς τους Κενταύρους, που όμως δεν έπρεπε να ανοιχτεί παρά μόνο όταν εμφανιστεί ο Ηρακλης. Χρόνια πολλά ο Φόλος κρατούσε φυλαγμένο αυτό το πιθάρι, με το εξαίσιο δώρο του θεού Διονύσου, προστατεύοντας το από τους άλλους Κενταύρους που ήθελαν να το πιουν.

Ηρακλής και Φόλος την ώρα που πάνε να γεμίσουν κρασί
Μέχρι που εμφανίστηκε στην περιοχή ο Ηρακλής, ψάχνοντας τον Ερυμάνθιο κάπρο, ένα τεράστιο αγριογούρουνο που προξενούσε πολλές ζημιές στην περιοχή και που ακόμα και οι κένταυροι ενοχλούνταν της παρουσίας του. Ο κάπρος ήταν θεϊκό δώρο απ'την Άρτεμη στον Ευρύμανθο.
Ο Ηρακλής λοιπόν πήγε στην σπηλιά του Κένταυρου Φόλου ώστε να πάρει πληροφορίες για τον κάπρο. Ο Φόλος τον φιλοξένησε προσφέροντάς του φαγητό. Ο Ηρακλής θέλησε να πιεί κρασί και πίεσε τον Φόλο να ανοίξει το πιθάρι. Ο Φόλος ήξερε ότι το άνοιγμα του πιθαριού θα προσέλκυε πολλούς Κενταύρους στην σπηλιά του που θα είχαν μυρίσει το άρωμα του κρασιού. Έτσι διστακτικά άνοιξε το πιθάρι και γεύτηκαν με τον Ηρακλή το θεϊκό κρασί. Οι κένταυροι έτρεξαν στην σπηλιά μαγεμένοι απ΄το άρωμα. Τα ποδοβολητά τους προκάλεσαν σεισμούς και τελικά έγινε μια μεγάλη μάχη μεταξύ του Ηρακλή και των Κενταύρων που ήθελαν το κρασί. Ο Ηρακλής εξόντωσε τους περισσότερους με δηλητηριασμένα βέλη απ'το αίμα της Λερναίας Ύδρας. Όταν η μάχη έληξε, ο Ηρακλής επέστρεψε στην σπηλιά. Εκεί διαπίστωσε ότι ο Φόλος πέθαινε. Είχε αυτοτραυματιστεί με ένα βέλος την ώρα που έθαβε τους σκοτωμένους Κενταύρους. Ο Φόλος περιεργάστηκε ένα βέλος, απορώντας πως ένα τόσο μικρό αντικείμενο μπορούσε να σκοτώσει έναν κένταυρο. Ο Ηρακλής έθαψε το φίλο του και  προς τιμήν του ονόμασε την περιοχή Φολόη.
Η μάχη της Φολόης σε αγγειογραφία


Περίπου αυτή είναι η ιστορία, που υπάρχει σε πολλές παραλλαγές γραμμένη από αρχαίους συγγραφείς.


Το δάσος όπου έγιναν όλα αυτά, είναι βγαλμένο όντως από παραμύθι. Καλύπτει έκταση 42.000 στρεμμάτων. Αποτελείται από αυτοφυείς πλατύφυλλες βελανιδιές ενώ κοντά σε κατοικημένες περιοχές υπάρχουν Καστανιές και Πλατάνια. Το δρυόδασος της Φολόης είναι είναι από τα λίγα αμιγώς σπερμοφυή στην Ευρώπη. Βρίσκεται στον νομό Ηλείας στα σύνορα Αχαΐας και Αρκαδίας. Αποτελεί προορισμό και για τους μελισοκόμους που από εκεί παίρνουν ένα αρκετά σκούρο μέλι, χωρίς να είναι πολύ γλυκό, με χαμηλά σάκχαρα με έντονο και ιδιαίτερο άρωμα.Ένας τέτοιος τόπος λοιπόν δεν θα μπορούσε να μην έχει τους δικούς του μύθους.



8 Φεβρουαρίου 1944. Η μεγαλύτερη σφαγή αμάχων από τους Ναζί και τους συνεργάτες τους στην Καλαμάτα

Στις 8 Φεβρουαρίου το 1944 οι Ναζί εκτελούν στην πόλη της Καλαμάτας 153 πολίτες[1] (κατά άλλους 149) στο σημερινό χώρο της Τέντας και του Πανεπιστημίου. Ο ακριβής αριθμός των εκτελεσθέντων μέχρι και σήμερα δεν μπορεί να διευκρινισθεί σε απόλυτο αριθμό, καθώς εκατοντάδες άτομα από τους συλληφθέντες παραμένουν αγνοούμενοι.  Δύο μέρες πριν, στις 6 Φεβρουαρίου οι Ναζί μαζί με ένοπλες ομάδες ελλήνων συνεργατών τους υπό την καθοδήγηση, του διορισμένου από τους Ναζί, νομάρχη Μεσσηνίας Περρωτή[2],  είχαν συλλάβει 1.800 άτομα στο μπλόκο της παλαιάς αγοράς (σημερινό ιστορικό κέντρο). Ανάμεσα στους έλληνες ένοπλους ήταν και ο μετέπειτα γνωστός Β. Μαγγανάς, ενώ κάποιοι από τους έλληνες ένοπλους είχαν ντυθεί με στρατιωτικές στολές των Ναζί. Από τα 1.800 περίπου άτομα οι ένοπλοι φημολογείται ότι ξεχώρισαν περίπου 520 άτομα (κατά άλλους 250 άτομα).  Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στο σημερινό χώρο του Πανεπιστημίου. Κάποιοι που είχαν χρήματα γλίτωσαν, πλήρωσαν τους Ναζί και τους συνεργάτες τους και απελευθερώθηκαν. Η εκτέλεση των συλληφθέντων του μπλόκου έγινε σε αντίποινα από επίθεση ανταρτών στα χωριά Άγιος Φλώρος και Καζάρμα με νεκρούς γερμανούς στρατιώτες και απώλεια οπλισμού.

Τις δύο μέρες που οι συγγενείς και οι φίλοι έψαχναν να βρουν τους δικούς τους οι Ναζί τους έλεγαν ότι τους έστειλαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Νταχάου. Το βράδυ στις 8 του Φεβρουαρίου οι Ναζί έβαλαν μπρος τα οχήματα τους και μάρσαραν ώστε να μην ακούγονται οι ριπές από τα πυροβόλα όπλα που εκτελούσαν καθώς και οι κραυγές των μελλοθανάτων. Το ξημέρωμα οι άνθρωποι που έψαχναν ακόμα τους δικούς τους, αντιλήφθηκαν κηλίδες αίματος που ξεκινούσαν από το στρατόπεδο και κατέληγαν χιλιόμετρα μακριά στην παραλία της πόλης.
Λυντσάρισμα των αιχμαλωτισθέντων από τον ΕΛΑΣ, στην πλατεία της Καλαμάτας.
Μέτα την απελευθέρωση, τον Μάιο του 1945 κάποια σκυλιά άρχισαν να ξεθάβουν ανθρώπινα κόκαλα στην παραλία στην περιοχή των Σφαγείων και έτσι ανακαλύφτηκαν οι ομαδικοί τάφοι των εκτελεσμένων εκείνου του μπλόκου. Σύμφωνα με την έκθεση τεκμηρίωσης του Δήμου Καλαμάτας βρέθηκαν οι σωροί 153 ατόμων από αυτά που είχαν συλλάβει οι ένοπλοι του Περρωτή και του Μαγγανά.
Οι υπόλοιποι αγνοούνται ακόμα και σήμερα…

Ο πραγματικός αριθμός των εκτελεσθέντων αλλά και αυτών που ίσως κατέληξαν σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης της κεντρικής Ευρώπης παραμένει άγνωστος. Η πρακτική αυτή ήταν γνωστή καθώς στα μέσα του Οκτωβρίου 200 άτομα που συνελήφθηκαν σε μπλόκο στην δυτική Καλαμάτα οδηγήθηκαν στο Νταχάου.
Στο σημείο εκτέλεσης δεν υπάρχει τίποτα που να θυμίζει την μεγαλύτερη σφαγή αμάχων στην πόλη της Καλαμάτας από τους Ναζί και τους συνεργάτες τους.

Ελευθερόκοκκος

Πηγές:
Νίκος Ι. Ζερβής, “Καλαμάτα, κατοχή-αντίσταση-απελευθέρωση” τόμος Ε΄.
Καράμπελας Νίκος, Μεσσηνιακό βιογραφικό λεξικό από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, Νέστωρ, Καλαμάτα 1962.
Έκθεση τεκμηρίωσης του Δήμου Καλαμάτας για την ένταξή του στο δίκτυο μαρτυρικών πόλεων της περιόδου 1941 – 1945.
Εφημερίδες: Ελευθερία, Θάρρος
https://greekcivilwar.wordpress.com/2017/02/10/gcw-907/comment-page-1/#comment-7138

[1] Τα στοιχεία για τον αριθμό των νεκρών προέρχονται από την τεκμηρίωση του δήμου Καλαμάτας για την ένταξή του στο δίκτυο μαρτυρικών πόλεων της περιόδου 1941 – 1945.

[2] Ο Περρωτής είχε συμβάλει στην ίδρυση του δημοσυντήρητου Τάγματος της Καλαμάτας ενώ πριν από την ίδρυση του είχε ένοπλες ομάδες που συνεργάζονταν με τους Ναζί. Δεν παραδόθηκε στην μάχη της Καλαμάτας με τον ΕΛΑΣ και διέφυγε με τους ταγματασφαλίτες του στον Μελιγαλά. Εκεί συνελήφθη από τον ΕΛΑΣ. Παραδόθηκε από τους Ελασίτες στο πλήθος, που ήταν μαζεμένο στην πλατεία της Καλαμάτας, όπου και λυντσαρίστηκε μέχρι θανάτου.

Πηγή:anarchypress

Σημείωση Μπούρμπουνα: Μόλις πριν λίγους μήνες η Περιφέρεια έστησε μνημείο στο χώρο της εκτέλεσης, σε μια τελετή που χαρακτηρίστηκε για την προχειρότητα της.