Τα πάντα ακούγονται, συζητήσεις, τσακωμοί, κατσαρόλες,παιδιά να κλαίνε και πάει λέγοντας.Έχεις συνηθίσει το καλοκαιρινό ηχοτοπίο της πολυκατοικίας σου και πλέον το αυτί δεν επικεντρώνεται σε κανέναν ήχο, παρά τους βάζει σαν χαλί για να πατήσει επάνω ο πολυπόθητος μεσημεριανός σου ύπνος.
Ξαπλώνεις στο κρεββάτι και την στιγμή που μια σταγόνα σάλιο πάει να τρέξει στο μαξιλάρι το αυτί σου πιάνει έναν ήχο διαφορετικό, ένα βζζζζζζζζ- βζζζζζζζζ. Βγαίνεις από τα βάθη των μπερδεμένων σου ονείρων και προσπαθείς να καταλάβεις τι είναι αυτό το βζζζζζζζ, από που έρχεται το βζζζζζζζ. Σκέφτεσαι ότι είναι drone, μέσα στο λιοπύρι ποιος μαλάκας πετάει drone και τι θέλει να δει; Μας έχουν πρήξει μ' αυτά τα drone οι μαλάκες οι ματάκηδες!
Ανοίγεις την μπαλκονόπορτα και αντιλαμβάνεσαι ότι ο ήχος είναι απ' την απέναντι πολυκατοικία, ψάχνεις να βρεις από ποιο όροφο και τότε τι βλέπεις; Έναν φουσκωτό τυπά μόνο με το ελαστικό του μποξεράκι να έχει βγει στο μπαλκόνι και να ξυρίζει με την κουρευτική μηχανή τα πόδια του. Ρε δεν πάει καλά ο κόσμος σκέφτεσαι! Ο τυπάς είναι όρθιος, έχει ακουμπήσει την πατούσα του σε μια καρέκλα και ξυρίζει γάμπες και μπούτια. Ανοίγει τα πόδια του ώστε να ξυρίσει καλά και το ανάμεσα σημείο και αλλάζει πόδι για να είναι ομοιόμορφα ξυρισμένος. Στο τέλος πάει στα κάγκελα του μπαλκονιού δίπλα απ'την Ελληνική σημαία που κυματίζει στον ζεστό ουρανό και ξυρίζει τα χέρια του έξω από το μπαλκόνι ώστε κάποιες τρίχες να πάνε στον από κάτω όροφο, λερώνοντας το μπαλκόνι του γείτονα και άλλες στο πεζοδρόμιο. Μετά από αυτό ο καθαρός από τρίχες φουσκωτός, μπαίνει στο σπίτι του και χάνεται πίσω απ' τις κουρτίνες.
Και εκεί που πίστευες ότι η παράσταση της αποτρίχωσης έλαβε τέλος, μια άλλη παράσταση αρχίζει στο δίπλα μπαλκόνι.Τυπάς ανοίγει την μπαλκονόπορτα γυμνός. Σκύβει παίρνει το ποτιστήρι, ανοίγει την βρύση, γεμίζει νερό και ποτίζει τις δυο του μαραμένες γλάστρες. Δύο ποτιστήρια σε ένα στο ίδιο μπαλκόνι!
Βλέπεις και αυτό και σκέφτεσαι ότι παίζει αυτοί οι δύο να σου κάνουν πλάκα ή η ζέστη σε έχει βαρέσει κατακούτελα!
