Τουλάχιστον τραγελαφική θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει την απόφαση του δήμου Καλαμάτας, να απαγορέψει την είσοδο στο πάρκο των Σιδηροδρόμων ατόμων με τους σκύλους τους. Γνωρίζουμε ότι στο δημοτικό συμβούλιο στην συζήτηση για την απόφαση ακούστηκαν πολλές μ@λ@κίες από στρογγυλοκαθήμενους δημοτικούς συμβούλους που αναγορεύτηκαν σε γιατρούς, κτηνιάτρους και βιολόγους όπου έκθεταν τις κουταμάρες τους περί των αρρωστιών που κουβαλάνε οι σκύλοι. Αδιάβαστοι και αγράμματοι άνθρωποι που παριστάνουν τους ειδικούς για μεταδιδόμενες αρρώστιες ενώ οι ίδιοι είναι προϊόντα και φορείς μιας επικίνδυνης μεταδιδόμενης ασθένειας, της βλακείας.
Το τραγικό της υπόθεσης είναι ένα κοινό μυστικό, ότι κάποιοι από τους εν λόγω "ειδικούς" σε προηγούμενες δημοτικές αρχές είχαν υψηλά πόστα και το σχέδιο τους καθώς και η πρακτική τους, για την αντιμετώπιση των αδέσποτων ήταν η φόλα. Όμως δυστηχώς τέτοιοι άνθρωποι συνεχίζουν να παίζουν τον άθλιο ρόλο τους.
Λέγεται πως μια τέτοια απόφαση απαγόρευσης σε δημόσιο χώρο δεν θα μπορούσε να σταθεί. Το μόνο που έχει υποχρέωση ο συνοδός είναι να έχει τον σκύλο δεμένο και να καθαρίζει τα περιτώματά του.Δεν θα μπούμε σε ποιο ειδικές νομικές αναλύσεις της συγκεκριμένης απόφασης γιατί ούτε τις ξέρουμε και προπαντός δεν μας ενδιαφέρουν. Σημασία έχει τέτοιες απαγορεύσεις να καταργούνται επί τόπου. Ας απαγορεύουμε την είσοδο στο πάρκο ανθρώπων, δημοτικών συμβούλων και μη που είναι φορείς βλακείας, υπό τον φόβο μόλυνσης του κοινωνικού συνόλου από αυτή την ανίατη και επικίνδυνη ασθένεια.
Σκύλοι και γάτες της πόλης, με τάση για αφόδευση σε δημοτικά συμβούλια
Το τραγικό της υπόθεσης είναι ένα κοινό μυστικό, ότι κάποιοι από τους εν λόγω "ειδικούς" σε προηγούμενες δημοτικές αρχές είχαν υψηλά πόστα και το σχέδιο τους καθώς και η πρακτική τους, για την αντιμετώπιση των αδέσποτων ήταν η φόλα. Όμως δυστηχώς τέτοιοι άνθρωποι συνεχίζουν να παίζουν τον άθλιο ρόλο τους.
Λέγεται πως μια τέτοια απόφαση απαγόρευσης σε δημόσιο χώρο δεν θα μπορούσε να σταθεί. Το μόνο που έχει υποχρέωση ο συνοδός είναι να έχει τον σκύλο δεμένο και να καθαρίζει τα περιτώματά του.Δεν θα μπούμε σε ποιο ειδικές νομικές αναλύσεις της συγκεκριμένης απόφασης γιατί ούτε τις ξέρουμε και προπαντός δεν μας ενδιαφέρουν. Σημασία έχει τέτοιες απαγορεύσεις να καταργούνται επί τόπου. Ας απαγορεύουμε την είσοδο στο πάρκο ανθρώπων, δημοτικών συμβούλων και μη που είναι φορείς βλακείας, υπό τον φόβο μόλυνσης του κοινωνικού συνόλου από αυτή την ανίατη και επικίνδυνη ασθένεια.
Σκύλοι και γάτες της πόλης, με τάση για αφόδευση σε δημοτικά συμβούλια
μωρέ και εγώ σκύλο είχα και τώρα που και που πάω τσάρκα της πεθεράς μου ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ εδώ στην Αθήνα. Δεν τα μαζεύει κανείς τα..... ξέρεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν είναι ωραίο να χαμουρεύετε κανένας στο πάρκο στο γρασίδι... κλπ κλπ...
Το ότι δεν υπάρχει "υπευθυνότητα" είναι γνωστό και για πολλούς τομείς της καθημερινότητας. Το βέβαιο είναι ότι με τις απαγορεύσεις δεν συνετίζεται κανένας και υπάρχει πάτημα για μελλοντική περισσότερη απαγόρευση. Για παράδειγμα, γιατί όχι και στους δρόμους και στις πλατείες αφού και εκεί τα σκατά κανείς δεν τα μαζεύει και πάει λέγοντας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το χαμούρεμα τολμώ να πω ότι είσαι τυχερός που ακόμα βλέπεις ανθρώπους να χαμουρευονται σε πάρκα και γρασίδια, νομίζω ότι είναι είδος υπο εξαφάνιση..σημεία των καιρων.
α εδώ στους αμπελογκάρντεν έχει σε ένα πάρκο μπροστά στο ΕΑΤ ΕΣΑ σε κανένα άλλο πάρκο της αθήνας δεν βλέπεις άνθρωπο. γι αυτό τρελένομαι όταν ακούω να ζητούν κι άλλα πάρκα στην αθήνα. ΓΙΑ ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ?? αφού οι αθηναίοι πρώην επαρχιώτες ΜΙΣΟΥΝ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήμεταξύ μας και εγώ αν εξαιρέσεις δύο πάρκα δηλ. βασιλικό κήπο και ΕΑΤ ΕΣΑ και τον λόφο Λυκαβιτού δεν γουστάρω το πράσινο
α ναι συμφωνώ να γενικευθεί η απγόρευση σκατών διότι έχουμε από την μια τους ωραίους εργολάβους μετά τους σκύλους ΠΩΣ ΘΑ ΖΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ όταν μετά τα 50 δεν μπορείς να περπατήσεις σε πεζοδρόμιο
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ να ζητάει ΟΥΡΗΤΗΡΙΑ λες και οι άντρες μετά τα 50 ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΤΑΤΗ....