Δεν έχει πάτο η «παπάτζα» της κυβέρνησης… Τα «θα» του παρελθόντος είναι τόσα πολλά που δεν κρύβονται. Δεν θέλει ιδιαίτερο ψάξιμο για να έχει κάποιος πρόσβαση σε όποιο «θα» επιθυμεί. Θα μπορούσαμε πλέον να μην εκθέτουμε τις απόψεις μας για την ελεεινότητα και την παραπλάνηση του κόσμου από τον Σύριζα, και απλά να αναρτούσαμε αυτούσιες δηλώσεις στελεχών του από το πρόσφατο παρελθόν.
Σήμερα θα ασχοληθούμε με το «θα» της αύξησης του ωραρίου των εκπαιδευτικών. Το υπουργείο παιδείας προσανατολίζεται σε αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών στα σχολεία, στην ανάθεση δεύτερης ειδικότητας και στην αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, μόνο και μόνο για να μην κάνει νέες προσλήψεις.
Να σημειώσουμε ότι τα μέτρα της αύξηση μιας ή δύο ωρών την βδομάδα καθώς και της ανάθεσης δεύτερης ειδικότητας μπορεί να μην φαίνονται τραγικά και εφαρμόζονται εύκολα, γιατί με μια πρώτη ανάγνωση έχουν μια ιδιότυπη κοινωνική στήριξη για το «κοινό καλό στις δύσκολες μέρες που διανύουμε».
Σε αυτό στηρίζεται άλλωστε και το υπουργείο, εξ ού και οι δηλώσεις του Μπαλτά στις 27 Ιουλίου 2015: «Η χώρα βρίσκεται σε κρίση όλοι πρέπει να βάλουμε τον όβολο μας για να ξεπεραστεί η κρίση. Αν χρειαστεί ένας δάσκαλος να κάνει μια ή δυο ώρες παραπάνω ως συμβολή στο ξεπέρασμα της κρίσης νομίζω ότι θα το δεχθεί. Ο καθένας οφείλει να συμβάλει με τον τρόπο του για να ξεπεραστεί η κρίση». Σε αυτό το επιχείρημα στηριζόντουσαν και οι προκάτοχοι.
Για το ίδιο θέμα ο τέως υπουργός παιδείας Αρβανιτόπουλος είχε δηλώσει στις 8 Μαρτίου το 2013: «Την ώρα που όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες έχουν κάνει τεράστιες θυσίες για να βγούμε από την κρίση ζήτησα από τους εκπαιδευτικούς να βάλουν και αυτοί πλάτη… είναι ανάγκη να μην υπάρξουν κενά στα σχολειά γι’ αυτό αποφασίσαμε την αύξηση του εβδομαδιαίου διδακτικού ωραρίου… πιστεύω ότι οι συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων εκπαιδευτικών θα συμβάλει στην εθνική προσπάθεια». Όποιος-α καταφέρει να βρει διαφορά από τις δύο δηλώσεις κερδίζει. Στο ίδιο έργο θεατές, για το καλό της πατρίδας τα μνημόνια, τα μέτρα, η εξαθλίωση κλπ…
Να υπενθυμίσουμε ότι η πρώτη αύξηση στο ωράριο των εκπαιδευτικών είχε εφαρμοστεί το 2013 ακριβώς για τους ίδιους λόγους. Τότε ο Σύριζα είχε ξεσπαθώσει γι’ αυτή την ενέργεια. Ας δούμε τι έλεγε ο σημερινός υπουργός παιδείας Τάσος Κουράκης στις 26-07-2012: « Μελέτες υποτίθεται επιστημονικές όπως πρόσφατη που αφορά την αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα, είναι από αυτές που χρόνια προωθούνται στις νεοφιλελεύθερες ελληνικές κυβερνήσεις από στελέχη του ΟΟΣΑ ή άλλων διεθνών οργανισμών (π.χ. Ευρωπαϊκό δίκτυο Ευρυδίκη). Κοινός τους στόχος είναι το νέο φτηνό, ιδιωτικοποιημένο και ανταγωνιστικό σχολείο και πανεπιστήμιο, σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα «εκπαιδεύσιμων» που θα εξυπηρετεί μια κοινωνία «απασχολήσιμων».
Ο σχεδιασμός τον οποίο υπηρετεί με ζήλο και υποταγή και η σημερινή τρικομματική κυβέρνηση, επιχειρεί να δώσει ένα ακόμη συντριπτικό χτύπημα στο δημόσιο σχολείο και Πανεπιστήμιο. Θέλει να μηδενίσει τις ήδη ελάχιστες προσλήψεις νηπιαγωγών, δασκάλων, καθηγητών, εκλεγμένων μελών ΔΕΠ, συμβασιούχων ΠΔ 407, μελών ΕΕΔΙΠ, να ανοίξει το δρόμο σε ενδεχόμενες απολύσεις, να περιορίσει τις σχολικές μονάδες και τα πανεπιστήμια. Θέλει σε βάρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας να οδηγήσει σε αύξηση των μαθητών και φοιτητών στο κάθε τμήμα, όπως ζητά ο ΟΟΣΑ απ’ το 2010 με μελέτη που πάλι είχε δώσει ο γενικός γραμματέας του Άνγχελ Γκουρία στην τότε Υπουργό Άννα Διαμαντοπούλου. […]
Όμως οι συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών είναι και συνθήκες μάθησης των μαθητών, γι΄αυτό το θέμα δεν αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς, αλλά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία και την ίδια την ύπαρξη του δημόσιου σχολείου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ μαζί με τους πολίτες θα σταματήσει κάθε επιχειρούμενη θυσία της δημόσιας εκπαίδευσης στις ανάγκες και τα συμφέροντα των δανειστών, των περίφημων «αγορών» και τις πολιτικές των μνημονίων».
Αν τα παραπάνω ανήκουν στο παρελθόν του Σύριζα ως αντιπολίτευση (όπου η «παπάτζα» είναι νομιμοποιημένη, δωρεάν και πάνω απ’ όλα ασφαλής), στο κοντινό παρελθόν με τον Σύριζα κυβέρνηση το μοτίβο φαίνεται πως παραμένει ίδιο. Λόγια του αέρα με ημερομηνία 30-01-2015:
«Όσον αφορά στο θέμα του ωραρίου εμείς λέμε πάρα πολύ καθαρά ότι ως ΣΥΡΙΖΑ θα επαναφέρουμε το ωράριο.
Α. Εκτιμούμε ότι ο λόγος που έγινε η αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών δεν είναι για λόγους καλύτερης εκπαιδευτικής λειτουργίας, αλλά για να υλοποιηθεί η μνημονιακή δέσμευση για την απόλυση 12 χιλιάδων εκπαιδευτικών.
Β. Δηλώνουμε ως ΣΥΡΙΖΑ ότι θα επαναφέρουμε όσους εκπαιδευτικούς θα έχουν απολυθεί στο διάστημα αυτό και εξαιτίας αυτού του μέτρου και όσοι έχουν αναγκαστικά παραιτηθεί ή μετατεθεί. Θεωρούμε ότι είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε καθώς η αύξηση του ωραρίου και μάλιστα η αύξηση σε 25 μαθητές ανά τάξη θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο το πρόβλημα».
Στα παραπάνω, για να μην είμαστε άδικοι αναφέρουμε ότι η κυβέρνηση επαναπροσέλαβε 1817 καθηγητές των ΕΠΑΛ, αλλά το ωράριο ακόμα ανεβαίνει, οπότε στην προκειμένη δεν θα υπάρχουν νέες απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων στην εκπαίδευση, αλλά χιλιάδες μη προσλήψεις. Μια τέτοια κίνηση είναι συμφέρουσα και βολική, από πλευράς κυβέρνησης, επειδή είναι αλλοιώς να απολύεται κάποιος και αλλοιώς να συνεχίζει την ανεργία του ελπίζοντας σε πεντάμηνα και επισφαλείς περιστασιακές απασχολήσεις. Το ένα πρόκειται για μπαμ μέσα στην νύχτα και το άλλο υπό το φως μιας ούτως ή άλλως θορυβώδους ημέρας…
Να τους χαίρεστε όσοι-ες του ψηφίσατε και όνειρα γλυκά σε όλους ανεξαιρέτως τους ψηφοφόρους κάθε κομματικού και πολιτικού μαντριού.
Πηγή: Anarchy Press
Σήμερα θα ασχοληθούμε με το «θα» της αύξησης του ωραρίου των εκπαιδευτικών. Το υπουργείο παιδείας προσανατολίζεται σε αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών στα σχολεία, στην ανάθεση δεύτερης ειδικότητας και στην αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, μόνο και μόνο για να μην κάνει νέες προσλήψεις.
Να σημειώσουμε ότι τα μέτρα της αύξηση μιας ή δύο ωρών την βδομάδα καθώς και της ανάθεσης δεύτερης ειδικότητας μπορεί να μην φαίνονται τραγικά και εφαρμόζονται εύκολα, γιατί με μια πρώτη ανάγνωση έχουν μια ιδιότυπη κοινωνική στήριξη για το «κοινό καλό στις δύσκολες μέρες που διανύουμε».
Σε αυτό στηρίζεται άλλωστε και το υπουργείο, εξ ού και οι δηλώσεις του Μπαλτά στις 27 Ιουλίου 2015: «Η χώρα βρίσκεται σε κρίση όλοι πρέπει να βάλουμε τον όβολο μας για να ξεπεραστεί η κρίση. Αν χρειαστεί ένας δάσκαλος να κάνει μια ή δυο ώρες παραπάνω ως συμβολή στο ξεπέρασμα της κρίσης νομίζω ότι θα το δεχθεί. Ο καθένας οφείλει να συμβάλει με τον τρόπο του για να ξεπεραστεί η κρίση». Σε αυτό το επιχείρημα στηριζόντουσαν και οι προκάτοχοι.
Για το ίδιο θέμα ο τέως υπουργός παιδείας Αρβανιτόπουλος είχε δηλώσει στις 8 Μαρτίου το 2013: «Την ώρα που όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες έχουν κάνει τεράστιες θυσίες για να βγούμε από την κρίση ζήτησα από τους εκπαιδευτικούς να βάλουν και αυτοί πλάτη… είναι ανάγκη να μην υπάρξουν κενά στα σχολειά γι’ αυτό αποφασίσαμε την αύξηση του εβδομαδιαίου διδακτικού ωραρίου… πιστεύω ότι οι συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων εκπαιδευτικών θα συμβάλει στην εθνική προσπάθεια». Όποιος-α καταφέρει να βρει διαφορά από τις δύο δηλώσεις κερδίζει. Στο ίδιο έργο θεατές, για το καλό της πατρίδας τα μνημόνια, τα μέτρα, η εξαθλίωση κλπ…
Να υπενθυμίσουμε ότι η πρώτη αύξηση στο ωράριο των εκπαιδευτικών είχε εφαρμοστεί το 2013 ακριβώς για τους ίδιους λόγους. Τότε ο Σύριζα είχε ξεσπαθώσει γι’ αυτή την ενέργεια. Ας δούμε τι έλεγε ο σημερινός υπουργός παιδείας Τάσος Κουράκης στις 26-07-2012: « Μελέτες υποτίθεται επιστημονικές όπως πρόσφατη που αφορά την αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα, είναι από αυτές που χρόνια προωθούνται στις νεοφιλελεύθερες ελληνικές κυβερνήσεις από στελέχη του ΟΟΣΑ ή άλλων διεθνών οργανισμών (π.χ. Ευρωπαϊκό δίκτυο Ευρυδίκη). Κοινός τους στόχος είναι το νέο φτηνό, ιδιωτικοποιημένο και ανταγωνιστικό σχολείο και πανεπιστήμιο, σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα «εκπαιδεύσιμων» που θα εξυπηρετεί μια κοινωνία «απασχολήσιμων».
Ο σχεδιασμός τον οποίο υπηρετεί με ζήλο και υποταγή και η σημερινή τρικομματική κυβέρνηση, επιχειρεί να δώσει ένα ακόμη συντριπτικό χτύπημα στο δημόσιο σχολείο και Πανεπιστήμιο. Θέλει να μηδενίσει τις ήδη ελάχιστες προσλήψεις νηπιαγωγών, δασκάλων, καθηγητών, εκλεγμένων μελών ΔΕΠ, συμβασιούχων ΠΔ 407, μελών ΕΕΔΙΠ, να ανοίξει το δρόμο σε ενδεχόμενες απολύσεις, να περιορίσει τις σχολικές μονάδες και τα πανεπιστήμια. Θέλει σε βάρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας να οδηγήσει σε αύξηση των μαθητών και φοιτητών στο κάθε τμήμα, όπως ζητά ο ΟΟΣΑ απ’ το 2010 με μελέτη που πάλι είχε δώσει ο γενικός γραμματέας του Άνγχελ Γκουρία στην τότε Υπουργό Άννα Διαμαντοπούλου. […]
Όμως οι συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών είναι και συνθήκες μάθησης των μαθητών, γι΄αυτό το θέμα δεν αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς, αλλά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία και την ίδια την ύπαρξη του δημόσιου σχολείου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ μαζί με τους πολίτες θα σταματήσει κάθε επιχειρούμενη θυσία της δημόσιας εκπαίδευσης στις ανάγκες και τα συμφέροντα των δανειστών, των περίφημων «αγορών» και τις πολιτικές των μνημονίων».
Αν τα παραπάνω ανήκουν στο παρελθόν του Σύριζα ως αντιπολίτευση (όπου η «παπάτζα» είναι νομιμοποιημένη, δωρεάν και πάνω απ’ όλα ασφαλής), στο κοντινό παρελθόν με τον Σύριζα κυβέρνηση το μοτίβο φαίνεται πως παραμένει ίδιο. Λόγια του αέρα με ημερομηνία 30-01-2015:
«Όσον αφορά στο θέμα του ωραρίου εμείς λέμε πάρα πολύ καθαρά ότι ως ΣΥΡΙΖΑ θα επαναφέρουμε το ωράριο.
Α. Εκτιμούμε ότι ο λόγος που έγινε η αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών δεν είναι για λόγους καλύτερης εκπαιδευτικής λειτουργίας, αλλά για να υλοποιηθεί η μνημονιακή δέσμευση για την απόλυση 12 χιλιάδων εκπαιδευτικών.
Β. Δηλώνουμε ως ΣΥΡΙΖΑ ότι θα επαναφέρουμε όσους εκπαιδευτικούς θα έχουν απολυθεί στο διάστημα αυτό και εξαιτίας αυτού του μέτρου και όσοι έχουν αναγκαστικά παραιτηθεί ή μετατεθεί. Θεωρούμε ότι είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε καθώς η αύξηση του ωραρίου και μάλιστα η αύξηση σε 25 μαθητές ανά τάξη θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο το πρόβλημα».
Στα παραπάνω, για να μην είμαστε άδικοι αναφέρουμε ότι η κυβέρνηση επαναπροσέλαβε 1817 καθηγητές των ΕΠΑΛ, αλλά το ωράριο ακόμα ανεβαίνει, οπότε στην προκειμένη δεν θα υπάρχουν νέες απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων στην εκπαίδευση, αλλά χιλιάδες μη προσλήψεις. Μια τέτοια κίνηση είναι συμφέρουσα και βολική, από πλευράς κυβέρνησης, επειδή είναι αλλοιώς να απολύεται κάποιος και αλλοιώς να συνεχίζει την ανεργία του ελπίζοντας σε πεντάμηνα και επισφαλείς περιστασιακές απασχολήσεις. Το ένα πρόκειται για μπαμ μέσα στην νύχτα και το άλλο υπό το φως μιας ούτως ή άλλως θορυβώδους ημέρας…
Να τους χαίρεστε όσοι-ες του ψηφίσατε και όνειρα γλυκά σε όλους ανεξαιρέτως τους ψηφοφόρους κάθε κομματικού και πολιτικού μαντριού.
Ελευθερόκοκκος
Πηγή: Anarchy Press
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου