Παιχνίδια συνόρων – Παιχνίδια υποδούλωσης

Αμέσως μετά την συμφωνία Πούτιν-Ερντογάν για κατάπαυση του πυρός στο Ιντλίπ, βγαίνει ανακοίνωση της τουρκικής ακτοφυλακής που απαγορεύει την μετακίνηση μεταναστών και προσφύγων στο Αιγαίο με την πρόφαση επικίνδυνων πρακτικών επαναπροώθησης απ’ την ελληνική πλευρά. Η ανακοίνωση μεταξύ άλλων αναφέρει: «Μετά από εντολή του προέδρου μας Ταγίπ Ερντογάν και του Υπ. Εσωτερικών, Σουλεϊμάν Σοϊλού δεν επιτρέπεται η μετακίνηση παράνομων μεταναστών στο Αιγαίο λόγω κινδύνων. Ως γνωστόν εφαρμόζεται η αρχή να μην παρεμποδίζονται οι παράνομοι μετανάστες προκειμένου να περάσουν τα σύνορα της Τουρκίας προς την Ε.Ε., όμως αυτή η αρχή δεν αφορά τη μετακίνηση δια θαλάσσης. Η ακτοφυλακή, η στρατοχωροφυλακή και οι Υπηρεσίες Ασφαλείας καταβάλλουν προσπάθειες για να ελέγξουν τις προσβάσεις των παράνομων μεταναστών από την ξηρά προς τη θάλασσα, ώστε να παρεμποδίζεται η πρόσβαση σε αυτούς σε θαλάσσιες μετακινήσεις».

«Η ελληνική ακτοφυλακή όταν εισέρχονται παράνομοι μετανάστες τους επαναπροωθεί προς τα τουρκικά ύδατα και τους παρεμποδίζει, προκαλώντας βλάβες στις μηχανές των σκαφών τους και προκαλώντας ζημιές στα ίδια τα σκάφη και τους αφήνει αβοήθητους στη θάλασσα. Αυτή η συμπεριφορά παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα».

Όχι, δεν έπαθε κρίση ανθρωπισμού το τουρκικό κράτος, απλά συνεχίζει να χρησιμοποιεί χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες στην σκακιέρα των κυριαρχικών σχεδίων του ώστε να κάνει πολιτική. Συνεχίζει να είναι απάνθρωπο και να χρησιμοποιεί χιλιάδες ανθρώπους, έχοντας μεγάλο μερίδιο ευθύνης της δυστυχίας τους. Ενώ, λοιπόν, από θαλάσσης υπάρχει απαγορευτικό απ’ το τουρκικό κράτος, δεν ισχύει το ίδιο και για την περιοχή του Έβρου, όπου σαφώς ο Ερντογάν επιθυμεί μια ένταση μακράς διάρκειας στην περιοχή, με την ελάχιστη επιδίωξη μιας νέας συμφωνίας η οποία να αφορά αυτήν την φορά τα χερσαία σύνορα διέλευσης μεταναστών.

Αν το τουρκικό κράτος ενδιαφερόταν πραγματικά για την ασφάλεια των προσφύγων και μεταναστών θα απαγόρευε την διέλευσή τους και απ’ τον Έβρο, ειδικότερα ύστερα απ’ τις καταγγελίες του για ξυλοδαρμούς, ξεγυμνώματα, καθώς και τις διαχεόμενες από αυτό πληροφορίες για δύο νεκρούς και αρκετούς τραυματίες από πυροβολισμούς της ελληνικής πλευράς. Αν προσθέσουμε και την μάζωξη κάποιων νεοναζιστικών και ακροδεξιών ομάδων στην περιοχή, πού συνδράμουν τις περιπολίες των οπλισμένων ελληνικών ομάδων, τότε ο Έβρος είναι επίσης ένα επικίνδυνο μέρος διέλευσης, όπου πλέον μπορεί να σουλατσάρει οπλισμένο ή μη το κάθε λογής μπουμπούκι! Παρ’ όλα αυτά, όχι μόνο δεν υπάρχει τέτοια απαγορευτική ανακοίνωση διέλευσης, αλλά φαίνεται πως ο Ερντογάν επιθυμεί μια μακράς διάρκειας ένταση στον Έβρο με το να υποκινεί και να υποθάλπει τα «ντου» των μεταναστών στα σύνορα και δεν φαίνεται να το κουνάει από εκεί, μέχρι να πάρει τα κατάλληλα ανταλλάγματα από την Ε.Ε. Το απαγορευτικό, λοιπόν, στο θαλάσσιο πέρασμα του Αιγαίου συνδέεται με την συμφωνία της Τουρκία με την Ε.Ε, ενώ ο Έβρος είναι εκτός συμφωνίας οπότε το πεδίο είναι καθαρό, μέχρι και εκεί να δημιουργηθεί μια συμφέρουσα συμφωνία για τον Ερντογάν.

Επίσης, απατώμεθα οικτρά εάν θεωρήσουμε ότι η κατάσταση στον Έβρο δεν συμφέρει την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Εξ αιτίας των επικίνδυνων παιχνιδιών στον Έβρο και στα νησιά, το ελληνικό κράτος τσιμπά 700 εκατομμύρια για στήριξη στο μεταναστευτικό. Επίσης, μετά την πανωλεθρία που έπαθαν οι μπάτσοι στα νησιά και απ’ τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας καθώς έγραψαν τον Κούλη εκεί όπου δεν πιάνει το μελάνι, το παιχνίδι γύρισε και πλέον οι μπάτσοι και ο Κούλης φαίνεται να προασπίζονται την πατρίδα και ας πέρασε το νομοσχέδιο για σύνταξη στα 72. Το μόνο που μένει να ακούσουμε πλέον είναι ότι το κράτος μέχρι τα 72 θα έχει βρει τρόπο να ταχυδρομεί την σύνταξη στον άλλο κόσμο ή, ακόμα καλύτερα, να μας πει ότι, εμείς σας δίνουμε σύνταξη αλλά εσείς πάτε και πεθαίνετε!

Με τα παραπάνω, λοιπόν, γίνεται σαφές ότι στα πλαίσια των κυριαρχικών σχεδιασμών, τα ανοικτά και τα κλειστά σύνορα εναλλάσσονται, ανάλογα με τα συμφέροντα και ουσιαστικά είναι διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος. Κατηργημένα σύνορα στον κόσμο που ζούμε, προκαλούν οι εξουσιαστές τύπου Πούτιν-Ερντογάν, που την μια στιγμή εμφανίζονται αντίπαλοι και την άλλη «εταίροι» που δήθεν ενδιαφέρονται για την ειρήνη. Τα σύνορα ανοίγονται και κλείνονται με εξουσιαστικές συμφωνίες και σε καμμία περίπτωση απ’ τις δύο δεν έχουν να κάνουν με απελευθερωτικές διεργασίες, καθώς το πλαίσιο μέσα στο οποίο συμβαίνουν δεν είναι αποτέλεσμα της βούλησης ελεύθερων ανθρώπων, αλλά εξαναγκαστικών εξουσιαστικών διαδικασιών που σκοπό έχουν σαφώς την περαιτέρω υποδούλωση των ανθρώπων και την ανάπτυξη της κυριαρχίας.

Τί και αν 60 τούρκοι στρατιώτες γύρισαν με φέρετρα στην Τουρκία απ’ το Ιντλίπ; Τί και αν 34 εξ αυτών σκοτώθηκαν σε ένα και μόνο αεροπορικό πλήγμα της συριακής αεροπορίας, υποστηριζόμενης απ’ την Ρωσσία; Τί και αν ο Ερντογάν χρησιμοποίησε αυτούς τους νεκρούς για εθνικιστικό σόου; Δημόσια αυτοί οι θάνατοι σβήστηκαν με ένα λυπάμαι, οι αεροπορικές δυνάμεις δεν γνώριζαν τις θέσεις τους απ’ τον Πούτιν και μια χειραψία στον Ερντογάν.

Και η ζωή συνεχίζεται;

Ελευθερόκοκκος

Πηγή: anarchypress