Τρεις φόνοι και μια «αντρίλα» εξουσία

Η προηγούμενη χρονιά βγήκε με μια δολοφονία και μπήκε με δύο. Τρεις φαινομενικά ασύνδετες δολοφονίες που όμως δείχνουν έναν κοινό παρανομαστή, την επιβολή εξουσίας του ισχυρού πάνω στον ανίσχυρο και της «αντρίλας» ως επιβεβαίωση δύναμης και επιβολής. Στις ΗΠΑ η «αντρίλα» έχει νόμιμο όπλο με τις ευλογίες του Κράτους, ώστε να λύνονται άμεσα οι όποιες διαφορές και ο ισχυρός να επιβάλλεται με το όπλο του. Πόσες τέτοιες ιστορίες εκτυλίσσονται αυτή την στιγμή πίσω από τις κλειστές πόρτες των διαμερισμάτων; Πόσα τέτοια αρχέτυπα κυκλοφορούν και μεγαλώνουν γενιές και γενιές ανθρώπων; Πόση τέτοια σαπίλα είναι κουκουλωμένη κάτω από
ωραία ρούχα, γιορτές, ευγένειες· κάτω από ένα καλημέρα ή μια καληνύχτα;

Στον πρώτο φόνο μια κοπέλα από την Ρόδο, η Ελένη Τοπαλούδη, δολοφονήθηκε από δύο άνδρες επειδή αρνήθηκε να έλθει σε σεξουαλική επαφή μαζί τους. Οι ματσό άνδρες την χτύπησαν, την έδεσαν και την πέταξαν ζωντανή, δεμένη και αναίσθητη στην θάλασσα.

Ο νέος χρόνος μπήκε με τον φόνο ενός άντρα στον Πειραιά έξω από νυχτερινό μαγαζί λόγω «επιθετικών» ματιών και αγγιγμάτων, χωρίς να γνωρίζονται οι δύο άντρες από πριν. Μετά από αψιμαχία ο ένας πυροβόλησε και σκότωσε τον άλλον, που ήταν άοπλος.

Ο δεύτερος φόνος που έγινε γνωστός συνέβη στην Κέρκυρα. Ένας πατέρας σκότωσε την κόρη του, Αγγελική Πέτρου, γιατί διαφωνούσε με τον δεσμό που αυτή είχε με Αφγανό. Ο πατέρας την έθαψε στον κήπο του σπιτιού του.

Τρεις φόνοι με όλα τα εξουσιαστικά χαρακτηριστικά που διαλύουν την ανθρωπινότητα του ατόμου. Φόνοι επιβολής και επίδειξης δύναμης που μας δείχνουν ότι η εξουσία μπορεί να βρίσκεται παντού, από τα λεγόμενα «μικρά» και καθημερινά, αλλά και στα λεγόμενα «μεγάλα» του Κράτους και των Κυρίαρχων· και στα τρία φονικά η εξουσία είναι το ίδιο σκληρή και αηδιαστική. Αυτές οι φαινομενικά διαφορετικές εξουσίες είναι κατά βάση ίδιες και αλληλοτροφοδοτούνται· η μία είναι γέννημα της άλλης και αντίστροφα και για το λόγο αυτό δεν θα έπρεπε να ξεχωρίζονται. Οι μάχες, λοιπόν, απέναντι στην εξουσία ξεκινούν πρώτα από μέσα μας και διασχίζουν μια μακρά πορεία έξω από μας. Δεν έχουν σύνορο, δεν κάνουν εξαιρέσεις και δεν διαχωρίζονται.

Επίσης να σημειωθεί ότι η Ελένη Τοπαλούδη είχε καταφύγει στην αστυνομία για να δηλώσει τον βιασμό που δέχτηκε πριν την δολοφονία της, αλλά η αστυνομία την αντιμετώπισε χλευαστικά. Τό ίδιο και η Αγγελική Πέτρου είχε προσφύγει στην εισαγγελία, ώστε να προστατευτεί απ’ τον πατέρα της, χωρίς κάποιο αποτέλεσμα. Και οι δύο περιπτώσεις μας δείχνουν, για μια ακόμα φορά, ότι το Κράτος προστατεύει προσχηματικά, ουσιαστικά δεν προθυμοποιείται να προστατέψει παρά μόνο αυτούς που το διαχειρίζονται και επωφελούνται από την ύπαρξή του.

Salvador

Πηγή:anarchypress