Το προφανές θα μας σκοτώσει

(Ένα σχόλιο για την πρόταση βραβείου Νόμπελ στις γιαγιάδες και τον ψαρά της Λέσβου)

το προφανές θα μας σκοτώσει,
μας έχει καταβροχθίσει κιόλας το προφανές.

εμείς το επιτρέψαμε. Καλά να πάθουμε.
Τσαρλς Μπουκόφσκι

Ζούμε σε εποχές αναμφίβολα ιστορικές. Εποχές όπου νοήματα διαστρεβλώνονται και επανανοηματοδοτούνται. Προτείνω, λοιπόν, στον ιστορικό του μέλλοντος να καταγράψει την εποχή μας ως «εποχή του προφανές». Να αφήσει στην άκρη τα εύκολα και τις βαρύγδουπες αναλύσεις. Όλο και κάποιοι θα μιλήσουν για όλα αυτά τα εύκολα, την μπανανία του ελλαδικού χώρου και τους ντόπιους λακέδες της κυριαρχίας, που έκαναν αυτό το κομμάτι γης αποθήκη κουρελιασμένων ψυχών. Όλο και κάποιος θα μιλήσει για τους ντόπιους αχυράνθρωπους που έκαναν έναν τόπο προτεκτοράτο, υπακούοντας στα μεγάλα παγκόσμια αφεντικά ώστε να διαφυλάξουν και να επεκτείνουν την κυριαρχία τους. Όλο και κάποιος θα μιλήσει για το προμελετημένο σχέδιο εγκλωβισμού εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών σε αυτό το μικρό κομμάτι γης, όταν όλος ο ευρωπαϊκός χώρος θα μπορούσε άνετα να διαμοιράσει ισόποσα όλους αυτούς τους ανθρώπους.

Εγώ θα αναφερθώ για τον θλιμμένο θρίαμβο του προφανούς. Ζούμε στην εποχή, όπου το προφανές προτάσσεται για βραβείο αφού τίποτα, δυστυχώς, δεν υπάρχει που να υπερβαίνει εαυτόν και να δημιουργεί αρετή. Έτσι, λοιπόν, δυστυχώς γυρίσαμε στην αρχή. Πρέπει να μάθουμε ξανά την άλφα βήτα, να ψελλίσουμε ένα-ένα τα γράμματα και να ανακαλύψουμε ξανά αρετές που νομίζαμε ότι τις κατείχαμε ή ότι τις είχαμε ξεπεράσει. Βραβείο σε όποιον ταΐσει ένα βρέφος πρόσφυγα, δώσει τροφή και στέγη στον κατατρεγμένο και τον βοηθήσει να γλυτώσει ένα φρικτό θάνατο από πνιγμό στο υγρό νεκροταφείο του Αιγαίου. Βραβείο στο προφανές, γιατί δυστυχώς φαίνεται πως μόνο αυτό μπορούμε να ακουμπήσουμε και γιατί αυτό μας έχει απομείνει, όλα τα άλλα βουλιάζουν και χάνονται ή είναι μαύρα και κατοικούν στις σκιές.

Μόνο που όταν το προφανές γίνεται σημείο ύψιστης αρετής και μόνη σανίδα ώστε να κρατηθεί το μυαλό και η καρδιά ζωντανή, τότε τα χειρότερα ακόμα δεν έχουν εμφανιστεί. «Το προφανές θα μας σκοτώσει», έλεγε πριν από αρκετά χρόνια ένας ποιητής, που δεν πρόλαβε να ζήσει αυτή την εποχή, που αναδείχθηκε ως ύψιστη αρετή και υποψήφιο για βραβείο. Έτσι, λοιπόν, ακούμε από τα ΜΜΕ ότι οι γιαγιάδες που τάισαν ένα βρέφος προσφυγόπουλο και ένας ψαράς που έσωσε από πνιγμό κάποιους πρόσφυγες έχουν προταθεί επίσημα για το βραβείο νόμπελ ειρήνης.[1] Οι παραπάνω άνθρωπο έκαναν αυτό που σχεδόν ανακλαστικά πρέπει να γίνεται. Διπλά σε αυτούς τους ανθρώπους έσπευσαν, με την παρουσία τους και τον λόγο τους, τα αχυρένια αποβράσματα, ώστε να κερδίσουν μια στάλα πολιτική υπεραξία, να προσπαθήσουν να δείξουν και αυτοί ότι είναι άνθρωποι. Μάταια όμως… τα σκιάχτρα δεν έχουν αισθήσεις ούτε αισθήματα, μόνο άχυρο.

Βραβείο για τα ανθρώπινα και τα φυσιολογικά, λοιπόν… τα χειρότερα έρχονται;

Ελευθερόκοκκος

[1] Η ξεφτίλα του συγκεκριμένου βραβείου είναι δεδομένη, αφού μεταξύ των υποψηφίων είναι επίσης ο πιστολέρο Ντόναλντ Ντραπ και η Ανγκελα Μέρκελ όπως και κάποιοι που έχουν πάρει το συγκεκριμένο βραβείο είναι ο Μπαράκ Ομπάμα και η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πηγή: Anarchy Press