Ψηφίδων ατέλειωτη διαδρομή

Η κρυφή διαδρομή του λιμανιού

Τις νύχτες στάζουν απ'το ταβάνι, τα λαμπερά κομμάτια των ανθρώπων που πέρασαν απ'την ζωή μου.

Αιχμηρές σκέψεις, σκυφτές αντιλήψεις, ηρωισμοί, μάχες, θάνατοι, αυτοκαταστροφικές εμμονές, αλητεία, πίστη, αρμονία, αντιφάσεις και χάος.

 

Χαϊδεύουν το πρόσωπο, ζεσταίνουν την καρδιά και αυλακώνουν το μυαλό.

Περπατώ σε πεζοδρόμια, σε ασφάλτους,

με συντροφεύει ο ήχος των πελμάτων στα βότσαλα,

γλιστρώ στων βουνών τις σάρες 

και βγάζω φωτιά, 

μυρίζω χώμα, άμμο και αλμύρα.

Χάδι, σε οχλοβουητό

μοναξιά, στον ήχο του μοτέρ του ψυγείου την νύχτα

και μια βρύση που στάζει.

Αποσπάσματα ολοκληρωμένα

εντός μου.

Διαδρομές,

ταξίδι ατέλειωτο,

χωρίς τελεία